Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Αφήστε ήσυχα τα παιδιά



ΣΤΟΝ Καναδά, οι γονείς 3 παιδιών κατάφεραν, με δικαστική απόφαση, να απαγορευτεί στους καθηγητές του σχολείου τους να τους βάζουν εργασία για το σπίτι.
Η Σέρι και ο Τομ Μίλι, αμφότεροι δικηγόροι, βασανίστηκαν πολύ με το μεγαλύτερο παιδί τους, τον Τζέι, 18 χρόνων πια, και τη δουλειά που έπρεπε να κάνει στο σπίτι για το σχολείο. Δεν υπήρχε μέρα που να μην καυγάδιζαν. «Θα διαβάσεις, παιδί μου;», του φώναζαν. Και εκείνος ή τους έλεγε ψέματα, «ναι, θα διαβάσω», και κλεινόταν στο δωμάτιό του για να χαζέψει στον κομπιούτερ ή την τηλεόραση, ή πολύ απλά τούς απαντούσε «δεν μπορώ άλλο, είμαι πολύ κουρασμένος, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ». Η αλήθεια είναι ότι το παιδί βασανιζόταν περισσότερο από τους γονείς. Αυτοί το κατάλαβαν καλά, όταν άρχισαν να αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες με τα άλλα δύο μικρότερά τους παιδιά. Το διάβασμα στο σπίτι ήταν και γι' αυτά ένα καθημερινό μαρτύριο. «Γινόταν μάχη κάθε βράδυ για να τους πείσουμε να διαβάσουν τα μαθήματά τους», είπε ο η κ. Μίλι στην εφημερίδα «Globe and Mail» του Καναδά. «Είναι πολύ δύσκολο να αναγκάσεις ένα παιδί που κλαίει και που είναι κουρασμένο να λύσει προβλήματα Μαθηματικών ή να μάθει καλά ένα κείμενο Ιστορίας. Είναι σαν να το υποχρεώνεις να κάνει διπλή βάρδια σε μια εργασία».
ΟΠΩΣ διαβάζουμε σε δημοσίευμα στην αγγλική «Γκάρντιαν», οι γονείς, προτού στραφούν στο δικαστήριο, μελέτησαν προσεκτικά σχεδόν κάθε έρευνα που είχε γίνει σχετικά με το θέμα της κατ' οίκον εργασίας των μαθητών και μαθητριών. Και διαπίστωσαν πως οι περισσότερες από αυτές -ιδίως όσον αφορά τα παιδιά μικρότερων ηλικιών- έδειξαν πως δεν υπάρχει καμιά σαφής σύνδεση μεταξύ του διαβάσματος στο σπίτι και της επίδοσης του παιδιού στο σχολείο.
ΚΑΤΟΠΙΝ αυτού, το ζεύγος Μίλι κάθησε και συνέταξε ένα κείμενο, με τίτλο «Διαφοροποιημένο Πρόγραμμα Σχολικής Εργασίας», το οποίο αποτέλεσε και τη βάση της προσφυγής τους στα δικαστήρια. Το μόλις 2 σελίδων κείμενο, που υπογράφεται από τους ίδιους, τα παιδιά τους και το σχολείο, λέει ότι τα παιδιά δεν υποχρεούνται να κάνουν εργασία στο σπίτι και ότι θα κριθούν μόνο βάσει των επιδόσεών τους στο σχολείο. Ταυτόχρονα, όμως, το κείμενο δεσμεύει τα παιδιά να προσέχουν κατά τη διάρκεια της παράδοσης των μαθημάτων, αν χρειαστεί να τα διαβάσουν παραπάνω να μείνουν στην τάξη κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων και να φροντίσουν τα ίδια για την προετοιμασία τους για τα διαγωνίσματα. Το δικαστήριο ενέκρινε το κείμενο των γονιών και το έκανε απόφασή του. Ηδη τα πρώτα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Τα παιδιά διαβάζουν στο σπίτι πιο πολύ απ' ό,τι διάβαζαν όταν τους ανάγκαζαν, έχουν βελτιώσει τους βαθμούς τους, είναι πιο ήρεμα και οι γονείς σταμάτησαν να παίρνουν χάπια!

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ

«Το παιδί μου πηγαίνει στην 3η Δημοτικού. Του αρέσει το σχολείο. Ανταποκρίνεται καλά, μου λένε οι δάσκαλοι, στα μαθήματα στην τάξη. Απαντάει σε ερωτήσεις, έχει απορίες, κάνει όμως και λάθη, είναι μερικές φορές ζωηρούλα, άλλες φορές αφαιρείται. Είναι, πιστεύω, αυτό που λέμε νορμάλ παιδί. Εκείνο που δεν είναι νορμάλ είναι να κάνει ένα παιδί μάθημα για 6-8 ώρες στο σχολείο του και να του βάζουν μετά και δουλειά για το σπίτι. Δεν αρκούν αυτές οι ώρες;»
Σίρλεϊ Μανκ, μητέρα μαθήτριας 7 ετών σε σχολείο του Κάλγκαρι στον Καναδά
ΥΓ. (Προβοκατόρικο): Σε κάποια άλλη χώρα, εκτός από «ένα βουνό» μαθήματα στο σπίτι, οι μαθητές αναγκάζονται να κάνουν και υπερωρία στην υπερωρία, με ένα σύστημα που το λένε «φροντιστήριο» ή «ιδιαίτερο». Ακόμα και από το Δημοτικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου