Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΙΩΝ


ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΙΩΝ

    Αποκριά ετυμολογικά σημαίνει μακριά από το κρέας. Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «καρνάβαλου» που είναι η θεότητα της Αποκριάς. Σχεδόν σε όλες τις περιοχές της πατρίδας μας γιορτάζονται οι αποκριές με τον ίδιο τρόπο, με μερικές διαφορές ή παραλλαγές από περιοχή σε περιοχή.
   Μια βδομάδα πριν την Τσικνοπέμπτη , με το άνοιγμα του Τριωδίου, ξεκινούσε η διαδικασία της σφαγής των γουρουνιών, τα χοιροσφάγια. Για αυτό η εβδομάδα αυτή ονομαζόταν χοιροσφάγια. Εκείνα τα χρόνια κάθε σπίτι έτρεφε για ένα χρόνο το γουρουνόπουλό του, ένα καλό γουρούνι για χοιροσφαγή. Απ’ αυτό έκαναν την οματιά. Έπαιρναν τα χοντρά έντερα και τα έπλεναν καλά. Τα γέμιζαν με μισοστουμπισμένο και μισοβρασμένο σιτάρι, σταφίδες, πορτοκαλόφλουδες, μυρωδικά και μπαχαρικά. Τα έβαζαν σε «τέψια» με λίπος από τη μαδημένη κοιλιά «σγόρτσα» και την έψηναν στο φούρνο.
    Έκαναν ακόμη και την πηχτή ή ποδομουτσούνα, λουκάνικα, παστό.
     Εκτός από τα συμπόσια, τις διασκεδάσεις, τα χοιροσφάγια, τη θύμηση των νεκρών, κύριο χαρακτηριστικό των Αποκριών είναι οι μεταμφιέσεις, οι προσωπιδοφορίες, οι μουτσούνες, σπάνια με μάσκα , περισσότερο με μακιγιάζ και μουντζούρες.
      Οι χριστιανοί αντάλλασαν επισκέψεις, έβρισκαν την ευκαιρία της επικοινωνίας και διασκέδαζαν. Μεταμφιέζονταν σε «μπούχλες» οι άνδρες ντύνονταν γυναίκες και οι γυναίκες σε άντρες, έφτιαχναν τις συντροφιές τους και γύριζαν σε όλο το χωριό από σπίτι σε σπίτι. Αναπαρίσταναν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, γιατρούς με τα γιατροσόφια τους, γέρους και γριές με μπαστούνια και κουδούνια, αρκουδιάρηδες με κρεμασμένες κουδούνες στη μέση τους, για να γίνεται θόρυβος κ.α.  Από νωρίς τα βράδια μαζεύονταν στις γειτονιές, στα ξέφωτα, στις πλατείες, όπου άναβαν φωτιές. Εκεί «μπούχλες» και μη, μικροί και μεγάλοι χοροπηδώντας γύρω από τις φωτιές, τραγουδούσαν εύθυμα, έλεγαν πιπεράτα αστεία κ.τ.λ.
    Επίσης κατά τη διάρκεια των αποκριών οργανώνονταν και διάφορα παιχνίδια, που διασκέδαζαν και προξενούσαν γέλιο.
     Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Αποκριών και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Γιορτάζεται στην εξοχή με νηστίσιμα και κρασί, γι’ αυτό και γυρίζουν μεθυσμένοι. Συνεχίζεται η ευθυμία με τραγούδια και διασκεδάσεις. Κάθε τόπος πέρα των κοινών εθίμων, έχει και δικά του ξεχωριστά έθιμα. Τα κοινά έθιμα είναι το άζυμο ψωμί δηλαδή η λαγάνα και τα λογιών λογιών νηστίσιμα φαγώσιμα ( μαρουλάκια, κρεμμύδια, σκόρδο, ταραμάς, ελιές, φασολάδες κ.α.). Την ημέρα αυτή ήταν συνήθεια να μαζεύονται οι περισσότεροι σε συγκεκριμένους τόπους, για να γιορτάζουν τα «κούλουμα».
Το πέταγμα του χαρταετού ήταν και είναι ανάμεσα στα έθιμα. Τους χαρταετούς τους έφτιαχναν μόνοι τους με καλάμια και χαρτί. Ήθελε μαστοριά στο «ζύγισμα». Αν δεν τα κατάφερνες, χαρταετό ψηλά δεν έβλεπες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου