Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Το κουτί Α βοηθειών


             

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ

 

Θυμόμαστε

166:
ΕΚΑΒ
1434:
Διανυκτερεύοντα  φαρμακεία.
210 7795777:
Κέντρο Δηλητηριάσεων.     

 

 

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ

Αντιβιοτικά για να βρίσκονται: Η λήψη αντιβιοτικών γίνεται μόνο μετά από ιατρική εξέταση.
Ασπιρίνη: Καλύτερα να μη χορηγούμε ασπιρίνη για τους πονοκεφάλους όταν δε γνωρίζουμε την αιτία τους. Στους πόνους της περιόδου η ασπιρίνη μπορεί να αυξήσει την αιμορραγία κλπ.
Ηρεμιστικά , αγχολυτικά κλπ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Ενέσιμη κορτιζόνη αν εμείς ή κάποιος στην οικογένειά μας είναι αλλεργικός (με τις απαραίτητες σύριγγες. Προσοχή! Χρειάζεται κάποια εκπαίδευση αν πρέπει να κάνουμε κάποια ένεση).

ΓΕΝΙΚΑ

Το κουτί να είναι σε ασφαλές σημείο και μακριά από τα παιδιά.
Να ελέγχουμε περιοδικά τα φάρμακα μήπως έχουν λήξει.
Να αντικαθιστούμε ότι έλλειμα έχουμε.
O τύπος του κουτιού εξαρτάται από το προσωπικό μας γούστο , τις ανάγκες μας (π.χ. ειδικό κουτί για αυτούς που κάνουν θαλάσσια sports) κλπ.
Προτείνεται το first aid kit που βολεύει τον καθένα μας.


Το κουτί των Πρώτων Βοηθειών.
Το κουτί των πρώτων βοηθειών που πρέπει να έχουμε στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στις διακοπές κλπ , πρέπει να περιλαμβάνει :
ΕΡΓΑΛΕΙΑ.
1 ψαλίδι (όχι αυτό που χρησιμοποιούμε για την κοπτική-ραπτική !).
2 ζευγάρια γαντιών μιας χρήσης.
1 λαβίδα ή ένα μεγάλο τσιμπηδάκι.
1 θερμόμετρο.
5-6 παραμάνες ασφαλείας.
1 μαχαίρι μυτερό.
ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ
1 φιάλη καθαρό (λευκό) οινόπνευμα.
1 φιάλη Betadine (250 ml).
1 φιάλη οξυζενέ.
ΕΠΙΔΕΣΜΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
5-6 πακέτα μεσαίων και μεγάλων γαντιών.
1 πακέτο βαμβάκι.
Λευκοπλάστη.
Ελαστικοί επίδεσμοι (και μεγάλου μεγέθους).
Αυτοκόλλητα patch για μικροτραύματα (Hansaplast).
Μεγάλοι τριγωνικοί επίδεσμοι (για κατάγματα).
Μερικά πλαστικά κυπελλάκια.

ΚΡΕΜΕΣ

1 σωληνάριο απλής κορτιζονούχου κρέμας ( καλύτερα να περιέχει και αντιβιοτικό, π.χ Betnovate w neomycine ).
1 σωληνάριο αντιισταμινικής κρέμας ή γέλης (gel) , όπως Fenistil gel.
1 σωληνάριο βαζελίνης.
1 σωληνάριο τοπικού αναισθητικού σε κρέμα ή γέλη (Xylocaine).

ΣΙΡΟΠΙΑ

1 φιάλη Kaopectate ( χρήσιμο στις διάρροιες ).

ΚΟΛΛΥΡΙΑ

1 φιαλίδιο κολλυρίου με αντισηπτικό , όπως Septobore coll.
XAΠIA.
1 κουτί DEPON.
1 κουτί με αντιόξινα (π.χ Tums, Aludrox κλπ).
1 κουτί με αντιεμετικά όπως Vomex σε capsules για την πρόληψη της ναυτίας στα ταξίδια.


Γρίπη
Influenza (the flu)
Influenza Virus Particles
Ο ιός της γρίπης
Η γρίπη γνωστή ως flu ή Influenza στην αγγλική γλώσσα,  είναι μία μεταδοτική αρρώστια, που οφείλεται στον ομώνυμο ιό.  Προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα του ανθρώπου (μύτη, φάρυγγας, τραχεία και πνεύμονες).Είναι τελείως διαφορετική από το κοινό κρυολόγημα, γνωστό ως συνάχι.  Η γρίπη, συνήθως εισβάλλει ξαφνικά και τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που έχει είναι:
  • Πυρετός
  • Πονοκέφαλος
  • Αδυναμία, κακουχία.
  • Βήχας (συνήθως ξηρός)
  • Πονόλαιμος
  • Ρινική συμφόρηση και καταρροή
  • Μυαλγίες
Αυτά τα μάλλον γενικά συμπτώματα, αποτελούν τη λεγόμενη γριπώδη συνδρομή( "flu-like symptoms.").

Ο καθένας μας μπορεί να πάθει γρίπη, αλλά η ασθένεια είναι πιο σοβαρή για ορισμένους ανθρώπους

Οι περισσότεροι άνθρωποι με γρίπη θα επανέλθουν σε μία με δύο εβδομάδες, αλλά κάποιοι θα εμφανίσουν επικίνδυνες για τη ζωή επιπλοκές (όπως πνευμονία), ως αποτέλεσμα της ίωσης. Εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ (περίπου το 10 με 20% των πολιτών) παθαίνουν γρίπη κάθε χρόνο. Κατά μέσο όρο 36000 άνθρωποι από αυτούς πεθαίνουν από τη γρίπη ενώ γίνονται περίπου 114000 εισαγωγές σε νοσοκομείο. Ακόμα και υγιή άτομα μπορεί να αρρωστήσουν και να παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές.  Συνηθέστερα όμως οι ηλικιωμένοι (άνω των 65 ετών), χρόνια πάσχοντες ανεξάρτητα ηλικίας, καθώς και τα πολύ μικρά παιδιά είναι που αναπτύσσουν επιπλοκές της γρίπης πιο εύκολα. Η πνευμονία, η ωτίτιδα, η παραρρινοκολπίτιδα, η οξεία βρογχίτις αποτελούν παραδείγματα επιπλοκών. Η γρίπη μπορεί να επιδεινώσει χρόνια προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα χρόνιοι ασθματικοί μπορεί λόγω της γρίπης να έχουν ασθματική κρίση, ή ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια να υποστούν πνευμονικό οίδημα. Ο εμβολιασμός για τον ιό απευθύνεται σε αυτές τις ομάδες πληθυσμού

Πως μεταδίδεται η γρίπη

Ο πάσχων από γρίπη γεμίζει τον περιβάλλοντα αέρα με τον ιό, όταν βήχει. φτερνίζεται, ή ακόμα και όταν μιλάει. Οι υπόλοιποι αναπνέουν τον αέρα αυτόν και ο ιός μπαίνει από τη μύτη, ή το στόμα στους πνεύμονες και αρχίζει ταχύτατα να πολλαπλασιάζεται προκαλώντας τη γρίπη.

Η γρίπη είναι μεταδοτική αρρώστια

Μία ημέρα από την έναρξη της γρίπης ο πάσχων αρχίζει να διασπείρει τον ιό. Οι ενήλικοι τον μεταδίδουν μέχρι και τρεις ημέρες από την έναρξη της συμπτωματολογίας, ενώ τα παιδιά μέχρι και επτά ή παραπάνω. Με την εισαγωγή του ιού στο σώμα τα συμπτώματα αρχίζουν μετά από ένα 24ωρο συνήθως. Μερικοί άνθρωποι δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ή τα παρουσιάζουν πολύ ελαφριά, αλλά έχοντας τον ιό στο αναπνευστικό τους σύστημα τον μεταδίδουν στους άλλους.

Πως θα καταλάβω ότι έχω γρίπη

Στο Βόρειο Ημισφαίριο η περίοδος που εμφανίζεται η γρίπη είναι από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο (χωρίς να σημαίνει ότι το καλοκαίρι δε συμβαίνει η γρίπη). Αιφνίδια έναρξη πυρετού, μυαλγιών και συμπτωματολογίας από το αναπνευστικό μπορεί να σημαίνουν γρίπη. Παρά ταύτα και άλλα νοσήματα του αναπνευστικού που οφείλονται σε ιούς ή βακτήρια μπορεί να προκαλέσουν παρόμοια συμπτωματολογία. Επειδή τα συμπτώματα της γρίπης είναι πολύ γενικά (είναι κοινά δηλαδή και με άλλα νοσήματα ) είναι αδύνατο να γίνει η διάγνωση της γρίπης με βάση μόνο αυτά. Σε περιόδους επιδημίας, η διάγνωση είναι πιο εύκολη. Ειδικές εξετάσεις αίματος για τον ιό υπάρχουν, αλλά σπάνια χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ιατρική πρακτική.
 Τι θα κάνω αν έχω γρίπη
Απλά η γρίπη συνήθως απαιτεί:
  • Ανάπαυση
  • Λήψη άφθονης ποσότητας υγρών (χυμοί)
  • Αποφυγή αλκοόλ και καπνού
  • Φάρμακα για ανακούφιση των συμπτωμάτων (παυσίπονα και αντιπυρετικά)
Τα αντιβιοτικά στη γρίπη δε βοηθούν(όπως και σε όλες τις ιώσεις) Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβίωση, αν υποψιάζεται βακτηριακή επιπλοκή (π.χ πνευμονία)
Ο εμβολιασμός κάθε χρόνο είναι ένα καλό μέσο αποφυγής της γρίπης.

Όχι ασπιρίνη σε παιδιά και εφήβους με γρίπη

Η ασπιρίνη στα παιδιά και στους εφήβους με γρίπη (και άλλες ιώσεις), σχετίζεται με την εμφάνιση της σπάνιας αλλά θανατηφόρας κατάστασης που ονομάζεται σύνδρομο του Reye και δεν πρέπει να δίδεται. Η χορήγηση στους μικρούς ασθενείς υγρών, αντιπυρετικών με παρακεταμόλη (Depon, Panadol, Apotel), τα συχνά μπάνια αρκούν συνήθως να ελέγξουν τον πυρετό και την κακουχία που συνοδεύουν τη γρίπη.
Μύθοι και πραγματικότητα
1.      Έχω γρίπη στομάχου.
Όχι βέβαια. Η γρίπη αποτελεί ιογενές νόσημα του αναπνευστικού συστήματος. Συμπτώματα όπως κοιλιακός πόνος, εμετοί , διάρροια και πυρετός μπορεί να σχετίζονται με ιούς, τοξίνες, βακτήρια ή και παράσιτα, αλλά όχι με τον ιό της γρίπης.
2.      Η γρίπη είναι αθώα αρρώστια.
  Όχι βέβαια. Αυτή η πεποίθηση οφείλεται στη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ της γρίπης και του κοινού κρυολογήματος (συναχιού).  Η γρίπη έχει στοιχίσει στην ανθρωπότητα εκατομμύρια θύματα ( βλέπε Ισπανική γρίπη το 1918) και συνεχίζει να σκοτώνει πολύ κόσμο κάθε χρόνο.
3.      Μη βγεις στο κρύο γιατί θα πάθεις γρίπη.
Ο τρόπος μετάδοσης του ιού αναφέρθηκε. Λόγω της εμφάνισης της νόσου στους χειμερινούς μήνες υπάρχει η πεποίθηση ότι αυτή οφείλεται στο κρύο. Στην πραγματικότητα ο συγχρωτισμός, τα κακώς αεριζόμενα δωμάτια αυξάνουν την πιθανότητα μετάδοσης του ιού.
4.      Αν δεν πάρω αντιβίωση δεν θα γίνω καλά
Εδώ τα έχουμε πει και τα έχουμε ξαναπεί. Τα αντιβιοτικά είναι σωτήρια φάρμακα στις βακτηριακές λοιμώξεις. Στη γρίπη απλά δεν κάνουν τίποτα. Η εμφάνιση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά στελεχών βακτηρίων οφείλεται σε αυτήν ακριβώς την κακή χρήση.
5.      Το εμβόλιο δεν προστατεύει ή μπορεί από μόνο του να προκαλέσει γρίπη
  Απλά μύθος.
Οδηγίες για συνηθισμένες καταστάσεις:

Τραύμα κεφαλής

·        ·        Μην κουραστείτε για 24 ώρες περίπου.
·        ·        Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο , τα πλούσια γεύματα και φυσικά μην πιείτε καθόλου αλκοόλ. Ζητείστε οδηγίες αν παίρνετε φάρμακα σε χρόνια βάση.
·        ·        Αν έχετε πονοκέφαλο μπορείτε να παίρνετε παρακεταμόλη κάθε 4 ώρες σε δοσολογία 2 δικία των 500 τη φορά. Στην Ελλάδα οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μορφές είναι το Depon, το Panadol και το Apotel.
·        ·        Κάθε 6 ώρες βάζετε πάγο στην τραυματισμένη περιοχή για 30 περίπου λεπτά.
·        ·        Αν έχουν γίνει ράμματα ακολουθείστε τις ίδιες οδηγίες που ισχύουν για τη φροντίδα της πληγής. Μην αγχωθείτε αν δείτε λίγο αίμα να τρέχει από την πληγή . Το κεφάλι έχει πολύ πλούσια αιμάτωση και αιμορραγεί πολύ.
·        ·        Για τους συνοδούς: Ξυπνάτε τον τραυματισμένο κάθε 2 ώρες για να δείτε αν είναι εντάξει η διανοητική του κατάσταση.
·        ·        Επειγόντως γυρίστε: Αν υπάρχει έμετος που επαναλαμβάνεται , σοβαρή ναυτία , πυρετός. Αν ο τραυματίας παρουσιάζει προβλήματα στην ισορροπία , παράλυση , αν δεν ξυπνάει εύκολα , αν παραπονιέται για μούδιασμα , αδυναμία στα χέρια ή πόδια. Αν ο ασθενής είναι εκτός προσανατολισμού ή έχει διανοητική σύγχυση ή αν δε σας αρέσει η αναπνοή του.


Φροντίδα πληγής:

·        ·        Κρατείστε την πληγή καθαρή και στεγνή.
·        ·        Γυρίστε μετά από 2 ημέρες για την αλλαγή.
·        ·        Κρατείστε την πληγή καλυμμένη ώστε να μη λερωθεί.
·        ·        Αν η πληγή λερωθεί,  πλύντε τη με νερό και σαπούνι και στεγνώστε τη με με μία πετσέτα.
·        ·        Γυρίστε αμέσως αν η πληγή σας γίνει κόκκινη, ζεστή , πρηστεί,
βγάλει πύο ή αν αισθανθείτε περισσότερο πόνο.
·        ·        Γυρίστε την ημέρα που θα σας πούνε για να βγουν τα ράμματα.

 Οι οδηγίες πάρθηκαν κατά βάση από το βιβλίο
"Επείγουσα Αντιμετώπιση του Τραύματος" των Thomas A. Scaletta και Jeffrey J.Schaider (Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδη).

 

 

Κεφαλαλγία (Πονοκέφαλος)

Κεφαλαλγίες
Ο πονοκέφαλος αποτελεί μία από τα πιο συχνά ενοχλήματα και από τους κύριους λόγους που οι άνθρωποι ζητούν ιατρική βοήθεια. Μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα μιας πολύ σοβαρής κατάστασης και να είναι έκφραση κάποιας πάθησης (κεφαλαλγίες με ιστική βλάβη-βλ. τον πίνακα 2). Τα σημεία κινδύνου ενός τέτοιου πονοκεφάλου φαίνονται στον πίνακα 1. Εννοείται ότι με την παραμικρή υποψία τέτοιου είδους πονοκεφάλου πρέπει να καλέσουμε άμεσα ιατρική βοήθεια.
Ευτυχώς στο 95% των περιπτώσεων , οι κεφαλαλγίες είναι πρωτοπαθείς , δηλαδή δεν υποκρύπτουν κάποια πάθηση (κεφαλαγίες χωρίς ιστική βλάβη). Τα τελευταία έτη γίνονται πολλές έρευνες ώστε να διευκρινιστεί ο μηχανισμός πρόκλησης αυτών των κεφαλαλγιών.
Τύποι πρωτοπαθών κεφαλαλγιών

Γενικά διακρίνονται τρεις τύποι πρωτοπαθών κεφαλαλγιών , αλλά μπορεί να υπάρχουν και αλληλοεπικαλύψεις (ένας πονοκέφαλος δηλαδή να έχει στοιχεία και των τριών μορφών).

Κεφαλαλγία τάσης
  • Προσβάλλει το ίδιο άνδρες και γυναίκες
  • Αμβλύς , συνήθως ήπιος , αλλά επιμένων πόνος στον αυχένα , στο λαιμό , στο μέτωπο , αλλά και στο δέρμα του κρανίου. Αίσθημα βάρους , με κατανομή που μοιάζει με καπέλο.
Ημικρανία
H ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος. Είναι μία πολύ συχνή νευρολογική νόσος , που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενή , την επαγγελματική , αλλά και την οικονομική του κατάσταση και να οδηγήσει σε πραγματική αναπηρία σε σοβαρές περιπτώσεις.
  • Ο πόνος είναι σοβαρός και προκαλεί ανικανότητα
  • Οι γυναίκες προσβάλλονται σε τριπλάσια συχνότητα από τους άνδρες
  • Αρχίζει κατά την εφηβεία και σπανιότερα μετά τα 40
  • Ο πόνος είναι σφύζων , συνήθως πιάνει το ένα ημιμόριο της κεφαλής , μπορεί να συνοδεύεται από οπτικές διαταραχές ( ο πάσχων μπορεί να βλέπει φώτα , λάμψεις ) και σπανιότερα μπορεί να μουδιάσει ή και να παραλύσει το ένα χέρι και πόδι (ημικρανιακή ημιπληγία).
  • Συνοδεύεται από ναυτία , τάση για έμετο , αλλά και υπερευαισθησία στο φως (φωτοφοβία).
Αθροιστική κεφαλαλγία
  • Σταθερός , ισχυρός , και κουραστικός πόνος γύρω από το ένα μάτι , αλλά και μέσα σε αυτό.
  • Προκαλεί δακρύρροια και ερυθρότητα στο μάτι και ρινική καταρροή (από το σύστοιχο ρουθούνι).
  • Σχετίζεται με τις καιρικές αλλαγές και μερικές φορές παρουσιάζει περιοδικότητα.Έχει την τάση να εμφανίζεται την ίδια ώρα κάθε μέρα για μερικές εβδομάδες (αθροιστικά). Μπορεί να υπάρξουν πολύ μεγάλα διαστήματα ελεύθερα από κεφαλαλγία.
  • Οι άνδρες προσβάλλονται πιο συχνά , όπως και οι καπνιστές και οι πότες.
  • Μπορεί να διαγνωσθεί ως ιγμορίτις ή επιπεφυκίτις κατά λάθος.
  • Συνήθως διαρκεί κάπου 60 λεπτά.
Πώς να αντιμετωπίσουμε την κεφαλαλγία
Κεφαλαλγίες τάσης
Πρώτα, δοκιμάζουμε τοπικό massage, κρύα ή ζεστά επιθέματα, τεχνικές χαλάρωσης ή ένα ζεστό ντους. Αν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν μία μικρή δόση παρακεταμόλης μπορεί να βοηθήσει.
Για επαναλαμβανόμενες κεφαλαλγίες
  • Η καταγραφή των επεισοδίων , της διάρκειας του πόνου , αλλά και η συσχέτιση με γεγονότα που τα προκαλούν (headache diary) είναι χρήσιμη , αλλά νομίζω έξω από την ελλληνική ιδιοσυγκρασία.
  • Αποφεύγουμε ότι έχουμε παρατηρήσει ότι μας προκαλεί πονοκέφαλο και προσπαθούμε να αλλάξουμε συνήθειες αλλά και τρόπο ζωής αν αυτός έχει κάποια σχέση με την κεφαλαλγία.
  • Ο επαρκής ύπνος αλλά και η σωματική άσκηση δρουν αποτρεπτκά στην εμφάνιση νέων κρίσεων.
Ειδικά για την ημικρανία
Τις πιο πολές φορές καταλαβαίνουμε πότε έρχεται και αρχίζουμε την θεραπεία αμέσως. Αυτή η κίνηση είναι η καλύτερη για την αποτροπή του επεισοδίου όσο είναι νωρίς. Χρησιμοποιούμε ασπιρίνη , ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη στις δόσεις που συστήνονται. Μερικοί σταματούν την κεφαλαλγία με το να κοιμηθούν σε ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο , ενώ άλλοι με το να πιουν καφέ ή cola.
Ιατρική βοήθεια-Πότε τη ζητάμε

Αν η αυτοβοήθεια δεν αποδώσει σε 1 με 2 ημέρες πρέπει να επισκεφτούμε ειδικό. Ο γιατρός θα πάρει ιστορικό , θα προβεί σε κλινική εξέταση , πιθανόν θα συστήσει κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις και θα συνταγογραφήσει κάποια φάρμακα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις θα δοθούν και φάρμακα που δρουν προστατευτικά στην ημικρανία ( π.χ b-blockers όπως προπανολόλη).
Κεφαλαλγία στα παιδιά

Η κεφαλαλγία είναι συχνή στη σχολική ηλικία και συνήθως δεν αντικατοπτρίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα.
Πολλές φορές σχετίζεται με ιογενείς λοιμώξεις. Αν τα επεισόδια είναι σχετικά συχνά χρειαζόμαστε ιατρική συμβουλή.
Η ημικρανία δεν είναι άγνωστη στην παιδική ηλικία , ιδιαίτερα αν υπάρχει και οικογενειακό ιστορικό. Στα παιδιά οι κρίσεις συνοδεύονται από ναυτία και έμετο αλλά και τάση υπνηλίας.
¨Ενας πονοκέφαλος μπορεί να σημαίνει ψυχική ένταση , προβλήματα με το σχολείο, την οικογένεια , τους φίλους κλπ. Μπορεί να αποτελεί και φαρμακευτική αντίδραση (παρενέργεια).
Αν ο πονοκέφαλος έρθει μετά από φαρυγγοαμυγδαλίτιδα , πονόδοντο ή μέση ωτίτιδα τότε πρέπει να ζητηθεί άμεσα ιατρική συμβουλή.
Προδιαθεσικοί παράγοντες-Αποφυγή

Τροφές , συνήθειες και καταστάσεις που σχετίζονται με έναρξη πονοκεφάλου είναι πολλές. Ενδεικτικά:
  • Aλκοόλ και ιδίως το κόκκινο κρασί.
  • Κάπνισμα.
  • Stress και κόπωση.
  • Ανωμαλίες στην όραση , κακή εφαρμογή γυαλιών.
  • Φυσική και σεξουαλική δραστηριότητα. (Ο πονοκέφαλος μετά τον οργασμό συνήθως είναι αθώος , αλλά αν είναι έντονος και επιμένει μπορεί να σημαίνει υπαρραχνοειδής αιμορραγία).
  • Αλλαγή στις ώρες ύπνου και φαγητού.
  • Mπανάνες, καφές, λιπαρά τυριά, σοκολάτα, ορισμένα εσπεριδοειδή όπως τα κίτρα, φυστικοβούτυρο, προσθετικά τροφίμων και βελτιωτικά γεύσης .
  • Αλλαγές της ώρας , πολύωρα ταξίδια.
  • Ορμονικές αλλαγές. Εμμηνόπαυση. Θεραπεία υποκατάστασης με οιστρογόνα.
  • Δυνατά φώτα , ισχυρός θόρυβος , έντονα αρώματα , μολυσμένος αέρας.
  • Η αρτηριακή υπέρταση αντίθετα με ότι πιστεύεται δεν προκαλεί συνήθως κεφαλαλγία , παρά μόνο όταν είναι εκσεσημασμένη και κακοήθης και οδηγεί σε επεισόδιο υπερτασικής εγκεφαλοπάθειας.

October 14, 2001


Πίνακας1.Σημεία Κινδύνου στον πονοκέφαλο
Διαταραχές ύπνου και διαταραχές μνήμης
Ναυτία , έμετοι , δυσαρθρία , φωτοφοβία, νευρολογικά σημεία
Πυρετός, φαρυγγίτις, πνευμονία πριν την έναρξη
Αυχενική δυσκαμψία , ευερεθιστότητα στα παιδιά
Κεφαλαλγία μετά από άσκηση , sex , βήχα , ψυχικό stress
Αιφνίδια εισβολή νέου πόνου ιδία σε άτομα άνω των 50 ετών

Πίνακας 2.Παθήσεις που προκαλούν κεφαλαλγία
Εγκεφαλικά επεισόδια
Μηνιγγίτιδα-εγκεφαλίιδα
Όγκοι εγκεφάλου
Παρραρινοκολπίτιδες
Οξύ γλαύκωμα
Ανευρύσματα σε αγγεία του εγκεφάλου
Μετατραυματικές κεφαλαλγίες
Κροταφική αρτηρίτιδα
Φάρμακα -αλκοόλ
co.jpg (14577 bytes)
Ημικρανία

Η βιβλιογραφία για το παρόν είναι διαθέσιμη για κάθε ενδιαφερόμενο

 

ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΤΑΝΟ

ΓΕΝΙΚΑ
Ο τέτανος προκαλείται από μία τοξίνη που απελευθερώνει ένα βακτήριο , το κλωστηρίδιο του τετάνου. Οι σπόροι του μικροοργανισμού αυτού υπάρχουν παντού στο έδαφος. Αν αυτοί οι σπόροι μπουν σε κάποιο τραύμα μπορεί να βλαστήσουν (ειδικά κάτω από απουσία οξυγόνου).
Η τετανοσπασμίνη όπως λέγεται το δηλητήριο που απελευθερώνει ο μικροοργανισμός, προκαλεί ανεξέλεγκτους σπασμούς των μυών , έντονη δυσκαμψία και τρομερή ευερεθιστότητα. Οι σπασμοί των αναπνευστικών μυών και της γλωττίδας μπορεί να προκαλέσουν ασφυξία.
Η προφύλαξη από την ασθένεια αυτή περιγράφεται παρακάτω:
ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΤΑΝΟ
Επιρρεπές στον τέτανο τραύμα (ΕΤΤ):Τραύματα επιμολυσμένα με κόπρανα ,σίελο, χώμα, σκόνη, κλπ.Τραύμα από νύξη, βλήματα, εξορύξεις, συνθλίψεις, εγκαύματα, κρυοπαγήματα.
TIG: Ανοσοσφαιρίνη τετάνου (κοινώς ορρός). Πρόκειται για ανθρώπινη αντιτετανική ανοσοσφαιρίνη και γίνεται πάντα im. 1 ml περιέχει 250 IU.
TD: Τοξοειδές τετάνου και διφθερίτιδος (adults) (κοινώς εμβόλιο). 1 δόση είναι 0,5 ml και γίνεται im στο βραχίονα. Η δεύτερη δόση γίνεται σε 1 μήνα και η τρίτη σε 6 μήνες. 10ετής κάλυψη.
ΤΥΠΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ
ΑΣΘΕΝΗΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΟΣΙΑ, Ή ΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ, Ή ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ >10 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ, ΄Η ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΝΟΣΙΑ
ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΟΣΙΑ ΜΕ 5-10 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ
Καθαρό τραύμα
TD 0,5 ml
Καμία αγωγή
Καθαρό-σοβαρό ή ΕΤΤ
TIG 250 IU & TD 0,5ml (σε διαφορετικούς βραχίονες)
TD 0,5 ml
ETT , καθυστερημένη ή ατελής νεαροποίηση των χειλέων
TIG 500 IU & TD 0,5ml (σε διαφορετικούς βραχίονες)
Αντιβιοτική αγωγή.
TD 0,5 ml
Aντιβιοτική αγωγή
Πηγή: Center for Disease Control.General guidelines on immunization.Ann Intern Med 1989;111:133

 




Εξωτερική αιμορραγία-Περιποίηση τραυμάτων του δέρματος





Οι Πρώτες Βοήθειες σε ένα εξωτερικό τραύμα περιλαμβάνουν:
Τον έλεγχο της υπάρχουσας αιμορραγίας.
Το μηχανικό και χημικό καθαρισμό του τραύματος.
Την κλήση ειδικού για την περαιτέρω εκτίμηση.


Ταξινόμηση αιμορραγιών:
Θεραπεία:
       Μία αιμορρραγία μπορεί να είναι εξωτερική ή εσωτερική. 
       Η εσωτερική αιμορραγία μπορεί να οφείλεται σε ατύχημα ή σε παθολογικά αίτια (π.χ γαστρορραγία).
       Είναι εμφανές ότι σε εσωτερική αιμορραγία δε μπορούμε να παρέμβουμε άμεσα μια που δεν υπάρχει ορατή έξοδος αίματος.Φροντίζουμε την επείγουσα μεταφορά του πάσχοντα στο πλησιέστερο νοσοκομείο και αν χρειαστεί προσφέρουμε βασική υποστήριξη της ζωής.
       Ο κανόνας του ελέγχου της εξωτερικής αιμορραγίας είναι να σταματήσουμε τη ροή του αίματος από το τραύμα, συνηθέστερα με την εφαρμογή πίεσης πάνω του.
       Οι αιμορραγίες ταξινομούνται σε αρτηριακές ,φλεβικές , τριχοειδικές και μεικτές , ανάλογα με τον τύπο αγγείου που έχει υποστεί βλάβη.To αίμα στην τρώση αρτηρίας είναι έντονα ερυθρό , εξέρχεται κατά ώσεις και ο τραυματίας μπορεί γρήγορα να πέσει σε shock. Στη φλεβική αιμορραγία το αίμα είναι σχετικά σκούρο και έχει συνεχή ροή. Η τριχοειδική αιμορραγία έχει μικρή ροή αίματος που γρήγορα μπορεί να σταματήσει.
Αντιμετώπιση:
·         Εφαρμόζουμε σταθερή και ισχυρή πίεση στο τραύμα με τη βοήθεια γάζας ή κάποιου καθαρού υφάσματος..
·         Εννοείται πως αν υπάρχει ξένο σώμα στην πληγή (π.χ ένα γυαλί) ασκούμε πίεση παραπλεύρως.
·         Αν πρόκειται για πόδι ή χέρι και είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει κάταγμα μπορούμε να το ανυψώσουμε. Η ανύψωση του μέλους μειώνει την αιματική ροή.
·         Αν η αιμορραγία επιμένει και περιλαμβάνει αρτηρία μπορούμε να πιέσουμε την υπεύθυνη αρτηρία κεντρικότερα (δε συνιστάται αν δεν υπάρχει εμπειρία). Η ίσχαιμη περίδεση επιιφυλάσσεται σε απελπιστικές καταστάσεις και όταν το μέλος έχει αποκοπεί (σε ακρωτηριασμό).
·         Καλύπτουμε το τραύμα .
·         Ψάχνουμε για ιατρική βοήθεια.

 


Εφαρμογή πίεσης :Ο πιο εύκολος και σίγουρος τρόπος να σταματήσουμε την πλειονότητα των αιμορραγιών.

Ταξινόμηση τραυμάτων δέρματος
Θεραπεία:
     Καθαρίζουμε το τραύμα ρίχνοντας άφθονη ποσότητα νερού .(Μηχανικός καθαρισμός).Έτσι απομακρύνονται τα ξένα σώματα που τυχόν υπάρχουν.
     Καθαρίζουμε το τραύμα με οξυζενέ (αφρίζει και βγάζει στην επιφάνεια τα ξένα σώματα) και στη συνέχεια μετά από καλό ξέπλυμα εκ νέου χρησιμοποιούμε Betadine.(Χημικός καθαρισμός).
     Σκεπάζουμε το τραύμα με γάζες και απευθυνόμαστε σε γιατρό για τα περαιτέρω. Τα θλαστικά τραύματα όσο απλά και να φαίνονται θέλουν συρραφή γιατί τα χείλη τους χάσκουν και καθυστερούν να επουλωθούν. Επίσης ιδιαίτερη σημασία έχει η προφύλαξη από τον τέτανο.






Δήγματα εντόμων 1



Εισαγωγικά
Λέγοντας δήγματα εντόμων θα εννοούμε τόσο τα τσιμπήματα , όσο και τα κεντρίσματα από αυτά. Η ενότητα αυτή γενικά θα είναι κάπως εκτεταμένη αφού στην Ελλάδα τα έντομα είναι σημαντικό αίτιο νοσηρότητας.
Δυστυχώς δεν θα γίνει αναφορά σε εξωτικά έντομα και δηλητήρια , λόγω έλλειψης ελληνικού ενδιαφέροντος. Στα links που θα παρατεθούν στο τέλος μπορεί κάποιος να βρει πληροφορίες για αυτά.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν εκατοντάδες είδη εντόμων των οποίων τα δήγματα προκαλούν πρόβλημα και οι επιστημονικές ταξινομήσεις αυτών είναι αρκετά δύσκολες (υπάρχει ολόκληρος κλάδος που ονομάζεται Ιατρική Εντομολογία), θα απλοποιήσουμε την κατάσταση διαχωρίζοντας τα έντομα σε δηλητηριώδη και μη δηλητηριώδη.
Δηλητηριώδη: Μέλισσες , σφήκες , σβούροι και άλλα υμενόπτερα., σκορπιοί κλπ. Δεν υπάρχουν αράχνες με δηλητήριο στη χώρα μας. Επίσης δηλητηριώδεις σκορπιοί με νευροτοξικά δηλητήρια (π.χ black death scorpion είναι απόντες από την ελληνική πανίδα.
Μη δηλητηριώδη: Σκνίπες , κουνούπια , βδέλλες , ψύλλοι , ψείρες , κοριοί , τα ακάρεα της ψώρας κλπ.
Τα μεν δηλητηριώδη κεντρίζουν , τα υπόλοιπα απλώς τσιμπούν.
Διαφορές
Υπάρχει σαφής και ειδοποιός διαφορά μεταξύ ενός εντόμου με κεντρί και ενός απλού τσιμπήματος.
Το έντομο με κεντρί προσβάλλει τα θηλαστικά και τον άνθρωπο στα πλαίσια αμυντικής αντίδρασης. Το κεντρί απελευθερώνει επώδυνο δηλητήριο στο σώμα του εχθρού με στόχο την απομάκρυνσή του. Στη μέλισσα μάλιστα , το κεντρί αποτελεί μέρος του εντερικού σωλήνα της με αποτέλεσμα να πεθαίνει μετά το δήγμα (θυσιάζεται για το γενικό καλό της κυψέλης!).
Αντίθετα τα κουνούπια και τα άλλα αιματοφάγα έντομα τσιμπώντας μας απελευθερώνουν τοπικά σάλιο με αντιπηκτική ουσία με σκοπό να τραφούν και να ζήσουν από το αίμα μας.
Χαρακτήρες δήγματος εντόμων
Συμπτώματα
Δηλητήριο(κεντρί)
Χωρίς δηλητήριο
Κνησμός
Πόνος
Αναφυλαξία
Ερυθρότητα
Μερικές φορές
Πάντα (έντονος)
Συνήθης
Πάντα-Μπορεί να γενικευθεί
Πάντα (έντονος)
Μη συνήθης
Σπάνια
Ελαφριά/απούσα
Από τον παραπάνω πίνακα δεν πρέπει να εννοηθεί ότι τα μη δηλητηριώδη έντομα είναι ακίνδυνα για την Δημόσια Υγεία. Στην πραγματικότητα ευθύνονται για τη μετάδοση εκατοντάδων ασθενειών στον άνθρωπο ( ελονοσία , επιδημικός και ενδημικός τύφος , νόσος του Lyme , Μεσογειακός τύφος , πανώλης κλπ). Το πιο συνηθισμένο είναι να αποτελούν μία ενοχλητική παρουσία και να προκαλούν έναν έντονο κνησμό με τα τσιμπήματά τους.
Αλλεργική και αναφυλακτική αντίδραση
Τα δήγματα από τις μέλισσες , σφήκες και τα άλλα δηλητηριώδη έντομα είναι πολύ επώδυνα και προκαλούν έντονες τοπικές αντιδράσεις γύρω από το σημείο του κεντρίσματος (ερυθρότητα και οίδημα που μπορεί να εξαπλωθεί και μέχρι 30 εκατοστά γύρω από το δήγμα).
Σε ορισμένα ευαίσθητα άτομα μπορεί να παρατηρηθεί μία γενικευμένη αντίδραση γνωστή ως αναφυλαξία: Διάχυτη ερυθρότητα και οίδημα σε όλο το δέρμα και μερικές φορές λαρυγγικό οίδημα και σπασμός των βρόγχων που μπορεί να αποβούν και μοιραία.

bee.jpg (6900 bytes)
wasp.jpg (8696 bytes)
mosquito.jpg (6833 bytes)

                                               


ΔΗΓΜΑΤΑ ΦΙΔΙΩΝ

  • Σχόλια: Υπάρχει ένας αδικαιολόγητος φόβος κατά τη γνώμη μου για τα φίδια και τις συνέπειες από το δάγκωμά τους στο ευρύ κοινό. Ο φόβος αυτός αυτός έχει καταστήσει τα ερπετά αυτά ως αντικείμενα εξολόθρευσης και διωγμού , γεγονός άδικο αφού ο οικολογικός τους ρόλος και ειδικά ως παράγων ελέγχου του πληθυσμού των τρωκτικών είναι πολύ σημαντικός.
  • Στατιστικά στοιχεία: Περίπου 45000 άνθρωποι δαγκώνονται από φίδια κάθε έτος στις ΗΠΑ. Από αυτά τα περιστατικά μόνο 7000 αφορούν δηλητηριώδη φίδια και ο συνολικός αριθμός θανάτων είναι περίπου 15 κάθε έτος (0,03%). Περισσότερο από το 50% των κρουσμάτων αφορούν παιδιά και συμβαίνουν μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου.
  •  Μυθεύματα: Η αντιμετώπιση του δήγματος φιδιού στην εμπειρική Ιατρική (ίσως ο όρος folk medicine να είναι πιο δόκιμος), εμπεριέχει μύθους και παραδόσεις που κατάγονται από την αφαιμαξολογία του Μεσαίωνα, αλλά και από τη Γαληνική παράδοση.
Γενικότητες:
Στη χώρα μας το μοναδικό δηλητηριώδες είδος φιδιού είναι η έχιδνα ή οχιά. Το δηλητήριο της έχιδνας είναι κυτταρολυτικού τύπου και προκαλεί σημαντική κυτταρική βλάβη , η οποία μπορεί να έχει ως συνέπεια νεφρική , αναπνευστική και καρδιολογική δυσλειτουργία , όπως επίσης και διαταραχή των αιμοστατικών μηχανισμών του οργανισμού με πηκτικές ανωμαλίες. Υπάρχει και μία κατηγορία φιδιών , τα κοραλιοειδή (coral snakes), που έχουν δηλητήριο με νευροτοξικές ιδιότητες. Τα φίδια αυτά είναι άγνωστα στην Ελλάδα.
Συμπτώματα:
Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από την ποσότητα του δηλητηρίου που έχει εγχυθεί.
  1. Πρήξιμο και έντονος καυστικός πόνος γύρω από το δήγμα.
  2. Ερύθημα γύρω από το τραύμα.
  3. Αιμωδία και αργότερα παράλυση του δαγκωμένου άκρου.
  4. Ναυτία και έμετος.
  5. Ασθενικός σφυγμός, χαμηλή αρτηριακή πίεση, αδυναμία.
  6. Αιμωδία της γλώσσας και του στόματος.
  7. Μαζική εφίδρωση.
  8. Πυρετός με ή χωρίς ρίγος.
  9. Μυικός τρόμος.
  10. Σπασμοί.
  11. Διπλωπία.
  12. Πονοκέφαλος.
Αντιμετώπιση:
Απομακρυνόμαστε και εμείς και το θύμα. Τα φίδια δεν κινούνται με μεγάλη ταχύτητα και μπορεί να είναι κάπου κοντά.
Διατηρούμε την ψυχραιμία μας.Το πιθανότερο είναι , το φίδι να μην είναι δηλητηριώδες. Αν δούμε στο τραύμα τις χαρακτηριστικές δύο τρύπες από τα δόντια του φιδιού τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με οχιά.
  • Ακινητοποιούμε το θύμα , ώστε να μειώσουμε (θεωρητικά) το βασικό μεταβολισμό και την εξάπλωση του δηλητηρίου.
  • Δεν κάνουμε καμία περίδεση. Το δηλητήριο κινείται μέσω της λεμφικής κυρίως κυκλοφορίας και η περίδεση , ειδικά αν είναι και ίσχαιμη (δηλαδή με συνοδή απόφραξη των αρτηριών), μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
  • Δεν κάνουμε τομές με μαχαιρίδια και δεν αναρροφάμε αίμα από την πληγή (ειδικά με το στόμα!). Η καταστροφή των ιστών και ο πόνος που προκαλείται έτσι, είναι πολύ πιο επικίνδυνα από το 6% του δηλητηρίου που έχει υπολογιστεί ότι απομακρύνεται με τις άνω μεθόδους.
  • Πλένουμε το τραύμα με ήπια αντισηπτικά (π.χ σαπούνι με νερό , οξυζενέ κλπ). Δεν τοποθετούμε πάγο.
  • Δεν δίνουμε στο θύμα να πιει αλκοόλ (βλ. western films), ούτε ισχυρά παυσίπονα.
  • Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του θύματος στην πλησιέστερη ιατρική μονάδα.


 


Έγκαυμα-ορισμοί

Τι είναι το έγκαυμα
Ως έγκαυμα ορίζουμε τη βλάβη του δέρματος από την επίδραση της θερμότητας. Η θερμότητα αυτή μπορεί να είναι αέρια (φωτιά) , υγρή (καυτό νερό) , ή και στερεή (καυτές επιφάνειες).
Στις ΗΠΑ αναφέρονται ετησίως 2.000.000 περιστατικά εγκαύματος , 80.000 εισαγωγές σε νοσοκομεία , 6.500 θάνατοι , καθώς και πολλοί εγκαυματίες που επιβιώνουν με σοβαρή αναπηρία. Το έγκαυμα είναι η πρώτη αιτία ατυχηματικού θανάτου στα παιδιά. Θεωρείται ότι το 80% των ατυχημάτων αυτών θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Η εξέλιξη της Ιατρικής και προ πάντων η κατανόηση των φυσιολογικών μηχανισμών και της σημασίας του δέρματος ως βασικό όργανο για τη ζωή , έχουν επιφέρει σημαντική ελάττωση της θνητότητας από τα εγκαύματα. Έτσι , ενώ στην δεκαετία του '60 επιβίωση από έγκαυμα με έκταση μεγαλύτερης του 30% της σωματικής επιφάνειας ήταν θαύμα , σήμερα είναι κανόνας.
Η βαρύτητα του εγκαύματος είναι δύσκολο να εκτιμηθεί από ένα μη ειδικό, αφού παίζει σημασία το βάθος του εγκαύματος (εικ.1) , η έκτασή του (εικ.2) , η ηλικία του ασθενούς , η ύπαρξη ή μη άλλης υποκείμενης παθήσεως κλπ. Έτσι , ένα μικρό σχετικά σε βάθος έγκαυμα , μπορεί να αποβεί μοιραίο σε ένα πολύ ηλικιωμένο άτομο ή σε ένα νεογνό. Καρδιακά και πνευμονικά νοσήματα , διαβήτης , αλκοολισμός , κατάχρηση φαρμάκων και ψυχιατρικές νόσοι επιπλέκουν δυσμενώς την έκβαση ενός εγκαύματος (βλ.πίνακα).
Για τούτο θεωρείται σκόπιμο αφού δώσουμε τις Πρώτες Βοήθειες σε ένα εγκαυματία να ζητήσουμε ιατρική βοήθεια , όσο επιπόλαια και περιορισμένη να φαίνεται η εγκαυματική βλάβη. Οι σοβαρές εγκαυματικές βλάβες συνιστάται να νοσηλεύονται σε ειδικές Μονάδες Παροχής Εγκαυματικής Φροντίδας (δυστυχώς στην Ελλάδα , ακόμα και μεγάλα τριτοβάθμια Νοσοκομεία στερούνται τέτοιων μονάδων). Στις μονάδες αυτές αναλαμβάνουν την υποστήριξη του ασθενούς επαγγελματίες υψηλής κατάρτισης όπως νοσοκόμοι , διαιτολόγοι , σύμβουλοι , φυσικοθεραπευτές , ιατροί εργασίας , ψυχολόγοι κλπ, που σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό δίνουν εξαιρετική βοήθεια στους εγκαυματίες και στις οικογενειές τους.
de.jpg (68040 bytes)
εικ.1
bu.jpg (48481 bytes)
εικ.2
(Οι εικόνες μεγενθύνονται)

Σοβαρά εγκαύματα
>25% της σωματικής επιφάνειας στους ενήλικους και >20% στα παιδιά
3ου βαθμού και >10% της σωματικής επιφάνειας
Όταν αφορούν τα μάτια , τα αυτιά , τη γεννητική περιοχή , το πρόσωπο , τις παλάμες και τα πέλματα.
Όταν υπάρχει εισπνοή καπνού ή άλλων τοξικών ουσιών
Ηέκτρικά και χημικά εγκαύματα
Όταν συνυπάρχουν κατάγματα ή άλλοι τραυματισμοί
Όταν συμβαίνουν σε ακραίες ηλικίες ή υπάρχει σοβαρή ασθένεια

Έγκαυμα-επείγουσα αντιμετώπιση


Θερμικά εγκαύματα


Προκαλούνται από επαφή με φωτιά , καυτές επιφάνειες , καυτό νερό ή υδρατμούς κλπ. Τα αναμένα και παρατημένα τσιγάρα , ο κακός έλεγχος της θερμοκρασίας στις σωληνώσεις υδρεύσεως , ο χαλαρός ρουχισμός των ηλικιωμένων αυξάνουν την επίπτωσή τους.
  1. Σταματάμε την έκθεση και απομακρύνουμε το θύμα από την πηγή της θερμότητας. Η φωτιά σβήνει απουσία οξυγόνου. Το σκέπασμα του θύματος με μία κουβέρτα σταματά τη φωτιά στα ρούχα του.
  2. Ελέγχουμε τα ζωτικά σημεία-προβαίνουμε σε ΚΑΡΠΑ αν χρειαστεί. Σταματάμε την αιμορραγία.
  3. Ρίχνουμε κρύο νερό στο έγκαυμα (όχι παγωμένο) και μειώνουμε την θερμοκρασία τοπικά.
  4. Καλύπτουμε το έγκαυμα με μία αποστειρωμένη γάζα ή με ένα καθαρό κομμάτι υφάσματος.
  5. Καλούμε σε βοήθεια.
Σημεία άξια προσοχής
Δεν εφαρμόζουμε λάδια , αλοιφές , οδοντόκρεμες κλπ πάνω στην εγκαυματική επιφάνεια. Η ποβιδόνη επίσης (Betadine) , μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Αντιβιοτικά από το στόμα παίρνονται μόνο μετά από ιατρική σύσταση αν και σε μικρές , επιφανειακές βλάβες σπάνια είναι απαραίτητα. Ο φυσιολογικός ορός είναι αρκετά καλό μέσο καθαρισμού του πάσχοντος δέρματος.
Δε σπάμε τις φυσαλίδες στο έγκαυμα. Οι φυσαλίδες καλύπτουν εξαιρετικά τη βλάβη και ο ορός που περιέχουν τρέφει την τραυματισμένη επιφάνεια , επιταχύνοντας την αναγέννησή της (επιθηλιοποίηση).
  • Τα ηλιακά εγκαύματα μπορούν να ψυχρανθούν με κρύο νερό. Αν είναι εκτεταμένα , χρειάζονται και αυτά ιατρική φροντίδα.

Χημικά εγκαύματα


  1. Ρίχνουμε άφθονη ποσότητα νερού στην πάσχουσα περιοχή τουλάχιστον για 20 λεπτά.
  2. Απομακρύνουμε το ρουχισμό που έχει την υπεύθυνη ουσία με προσοχή να μη τη ρίξουμε σε απρόσβλητα σημεία του δέρματος.
  3. Αν η ουσία έχει έρθει σε επαφή με τα μάτια , τα ξεπλένουμε καλά. Εννοείται ότι αφαιρύμε τους φακούς επαφής αν υπάρχουν.
  4. Ελέγχουμε ζωτικά σημεία , καλούμε σε βοήθεια.
Σημείωση: Ορισμένες χημικές ουσίες μπορεί να γίνουν περισσότερο τοξικές στην επαφή με το νερό.

Ηλεκτρικά εγκαύματα


Έχουν αναφερθεί στο μάθημα για την ηλεκτροπληξία . Γενικά θεωρούνται σοβαρά εγκαύματα και υπάρχει τάση υποεκτίμησης της σοβαρότητάς τους.

Γενικές αρχές


  • Απομακρύνουμε δακτυλίδια , βέρες , κοσμήματα πριν επέλθει οίδημα.
  • Αν έχει κολλήσει ύφασμα στο έγκαυμα δεν το τραβάμε. Προσεκτικά κόβουμε με ψαλίδι το ύφασμα που είναι ελεύθερο.
  • Επαναλαμβάνεται ότι τα εγκαύματα στο πρόσωπο , στις παλάμες και στα πέλματα θεωρούνται εξ ορισμού σοβαρά και χρήζουν νοσηλείας.
Σημείωση : Επεξεργασία 24/12/2006
Τρίτη
30/11/2010


Θερμοπληξία (Heat stroke)





Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο μπορεί να αποβεί επικίνδυνη.



Εισαγωγικά
 Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να διατηρεί σταθερή την εσωτερική του θερμοκρασία (36,8+/-0,4 0C),  με τη βοήθεια θερμορρυθμιστικών μηχανισμών  που έχει. Αυτό του επιτρέπει να ζει σε περιβάλλοντα με μεγάλες διακυμάνσεις της εξωτερικής θερμοκρασίας (π.χ στους Πόλους , αλλά και στον Ισημερινό). Ο έλεγχος αυτων των μηχανισμών έχει έδρα τον εγκέφαλο.
 Σε υψηλές θερμοκρασίες το σώμα αποβάλλει θερμότητα περιορίζοντας τις καύσεις του, με διεύρυνση των μικρών αγγείων, με αύξηση της εφίδρωσης και με επιτάχυνση της αναπνοής. Η αποβολή θερμότητας γίνεται αναλογικά με αγωγή στο 33% , με ακτινοβολία στο 45% και με εξάτμιση στο 22%.
 Η θερμοπληξία είναι μία εξαιρετικά επείγουσα ιατρική κατάσταση, απειλητική για τη ζωή η οποία οφείλεται σε ανεπάρκεια ή σε δυσλειτουργία των θερμορρυθμιστικών μηχανισμών. Εκδηλώνεται με εγκεφαλικές διαταραχές , υψηλότατο πυρετό και απουσία εφίδρωσης.
 Για να συμβεί θερμοπληξία σε κάποιον άνθρωπο θα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα τα εξής: Υψηλή εξωτερική θερμοκρασία με υψηλή υγρασία, (ώστε να εμποδίζεται η απώλεια θερμότητος με εξατμίσεις) και προδιαθετειμένος οργανισμός.
Προδιαθεσικοί παράγοντες
 Ηλικία άνω των 65 ετών.
 Καρδιακή ανεπάρκεια . χρόνια ασθένεια των νεφρών ή του ήπατος (ήπαρ=συκώτι).
 Χρήση αλκοόλ και άλλων κατασταλτικών φαρμάκων.
 Χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, φαινοθειαζινών, αντιπαρκινσονικών. ορισμένων αντιαλλεργικών κλπ
 Ιστορικό παλαιότερης θερμοπληξίας.
 Μοναχικά εξασθενημένα άτομα.
 Υπέρβαρα άτομα.
 Ερασσιτέχνες απροπόνητοι αθλητές σε κοπιώδεις αθλητικές δραστηριότητες (π.χ σε μαραθώνιο).
 Εργασία κάτω από πολύ υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Συμπτώματα
Ζάλη, έμετος, παραλήρημα και διανοητική σύγχυση, σπασμοί και καμιά φορά πλήρης απώλεια αισθήσεων. Ο πάσχων μπορεί να έχει σκοτοδίνη και να μη μπορεί να σταθεί.
Το δέρμα είναι καυτό, ερυθρό και ξηρό. Ο πυρετός φτάνει στους 410C. H αναπνοή είναι γρήγορη ενώ ο σφυγμός εξασθενεί προοδευτικά.
Αν ο ασθενής παραμείνει ως έχει γρήγορα παθαίνει μαζική καταστροφή των μυών, νεφρική και αναπνευστική ανεπάρκεια που εκδηλώνονται με αναστολή της αποβολής ούρων και με πνευμονικό οίδημα. Οι αρρυθμίες από την καρδιά είναι παρούσες ενώ βλάπτεται και η πήξη του αίματος. Ο θάνατος υπό αυτές τις συνθήκες είναι αναπόφευκτος.
 Θα πρέπει να διακρίνουμε την θερμοπληξία από την θερμική εξάντληση. Η τελευταία οφείλεται σε μεγάλη απώλεια υγρών από τη ζέστη και δεν απουσιάζει η εφίδρωση ενώ ο πυρετός είναι χαμηλός ή απών. Τα συμπτώματα και η όλη εικόνα της θερμικής εξάντλησης είναι λιγότερο δραματικά.


 Πρώτες Βοήθειες
 Αφαιρέστε ταχέως τα ρούχα του ασθενούς.
 Ψεκάστε το σώμα με δροσερό νερό (150C). Η χρήση πάγου είναι καλό να αποφεύγεται αλλά θα πρέπει να επιχειρείται αν η θερμοκρασία δεν πέφτει.
 Χρησιμοποιείστε ανεμιστήρες ή οποιοδήποτε μέσο μπορεί να διοχετεύσει αέρα με μεγάλη ταχύτητα. (Προσοχή στο συνδυασμό νερού και ανεμιστήρα! Κίνδυνος ηλεκτροπληξίας).
 Βάλτε τον ασθενή σε πλάγια θέση ώστε να είναι σε έκθεση μεγάλη επιφάνεια του δέρματός του στη ροή του αέρα.
 Εννοείται ότι ειδοποιείτε το 166. Ο θερμόπληκτος πολλές φορές χρειάζεται νοσηλεία σε Εντατική Μονάδα.
 Γενικά το 25% των πασχόντων θα πεθάνουν. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να ελαττώσει την θνητότητα.
 Πρόληψη
 Στα ελληνικά οδηγίες από τους Εθελοντές Κοινωνικής Πρόνοιας
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Τμήμα Θεσσαλονίκης

Στα αγγλικά οδηγίες από τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό - American Red Cross Are You Ready for a Heat Wave?
και από την Ομοσπονδιακή Ομάδα Επειγουσών Καταστάσεων των ΗΠΑ - Federal Emergency Management Agency Fact Sheet: Extreme Heat


Η βιβλιογραφία για το παρόν κείμενο είναι διαθέσιμη για κάθε ενδιαφερόμενο.





Πνιγμός & σχεδόν
πνιγμός




 
Ο πνιγμός ως αίτιο ατυχηματικού θανάτου.
Τι προκαλεί τον πνιγμό.
Πως βοηθούμε θύμα πνιγμού.


Μέθοδοι διάσωσης στο νερό 


 Στην Ελλάδα αναφέρονται 300 με 350 θάνατοι κάθε έτος από πνιγμό. Είναι γενικά τέταρτη αιτία θανάτου από ατυχήματα στη χώρα μας και στις ΗΠΑ , ενώ στις ηλικίες 10 με 35 ετών στους άνδρες είναι δεύτερη (προηγούνται τα τροχαία ατυχήματα).
 Ο πνιγμός προκαλεί τον θάνατο μέσω ασφυξίας. Η τελευταία οφείλεται ή σε εισρόφηση του νερού από την αναπνευστική οδό ή από σπασμό του λάρυγγα (όταν έρθει σε επαφή η επιγλωτίδα με το νερό). Η καταβύθιση σε πολύ ψυχρό νερό μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο μέσω υποθερμίας.
 Η όλη διαδικασία θέλει περίπου 5 με 10 λεπτά. (λαρυγγόσπασμος-εισρόφηση-ανεπαρκής αναπνοή και κυκλοφορία-εγκεφαλικός θάνατος).
 Στα αίτια του πνιγμού περιλαμβάνονται:
1.Χρήση αλκοόλ και ηρεμιστικών.
2.Κόπωση.
3.Αιφνίδια οξεία κατάσταση (π.χ έμφραγμα μυοκαρδίου , επιληψία κλπ).
4.Τραυματισμός της κεφαλής ή του νωτιαίου μυελού σε κατάδυση.
5.Δαγκώματα από υδρόβιους οργανισμούς , νόσος των δυτών κλπ.
Το θύμα συνήθως είναι ωχρό ή κυανό χωρίς αναπνοή και σφυγμό. Μπορεί να έχει αντίληψη ή να είναι σε διέγερση. Έμετος , αναπνοή με συριγμό , ροζ αφρός από το στόμα μπορεί να παρατηρηθούν .Στην τελευταία περίπτωση έχουμε γρήγορη και επιπόλαιη αναπνοή και ασθενικό σφυγμό. Γενικά το θύμα είναι υποθερμικό.
 Άμεσα αρχίζουμε ΚΑΡΠΑ αν απουσιάζουν σφυγμός και αναπνοή.
 Προσοχή στον αυχένα ιδίως αν υπάρχει υποψία τραυματισμού.
 Κάνουμε χειρισμό Heimlich στο στομάχι ώστε να καθαρίσουν οι αεροφόροι οδοί , ειδικά αν υπάρχει και έμετος. Γενικά δεν καθυστερούμε την ΚΑΡΠΑ για να εκκενώσουμε τους πνεύμονες από το νερό.
 Κάνουμε ΚΑΡΠΑ ακόμα και σε θύματα που φαινομενικά δεν έχουν καμία ελπίδα. Έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις επιβίωσης μετά από παρατεταμένη ΚΑΡΠΑ σε ασθενείς που φαίνονταν νεκροί.
 Όλα τα θύματα πρέπει (ακόμα και αυτοί που δείχνουν ότι είναι καλά ) να μεταφέρονται στο Νοσοκομείο για παρακολούθηση. Επιπλοκές μπορεί να συμβούν και μετά από πολλές ώρες.

 

d1.jpg (35697 bytes)
Εικόνα1


Απλώνουμε ένα κοντάρι ή το χέρι μας για να τραβήξουμε το θύμα (εικόνα1).
 Κρατούμε γερά μία σανίδα σε βαθύτερα νερά  (εικόνα2).
 Χρησιμοποιούμε μία βάρκα αν τα νερά είναι πιο βαθιά (εικόνα3).
Πετάμε στο θύμα ένα σωσίβιο (εικόνα4).
Τραβάμε το θύμα με μία πετσέτα (εικόνα5).
 Γενικά η πλειονότητα των πνιγμών συμβαίνει κοντά στην παραλία. 
 Αν δεν έχουμε ειδική εκπαίδευση δεν προβαίνουμε σε προσπάθεια διάσωσης και τραβήγματος του θύματος με έλξη από τα μαλλιά , το κεφάλι κλπ.
 Αν το θύμα το βρούμε στο νερό αναίσθητο και χωρίς αναπνοή αρχίζουμε άμεσα τεχνητή αναπνοή όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα (6).
d6.jpg (35299 bytes)
Οι εικόνες προέρχονται από το βιβλίο του Δρ.Θεοδώρου Ντόλατζα "ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ" από τις εκδόσεις Αλκυών.









d2.jpg (22289 bytes)
Εικόνα2
d3.jpg (26047 bytes)
Εικόνα3
d4.jpg (50465 bytes)
Εικόνα4
d5.jpg (22539 bytes)
Εικόνα5




 
Ηλεκτροπληξία






Τα παιδιά έχουν επαρκή κινητικότητα για να εκτίθoνται και μειωμένη εμπειρία για να προστατεύονται.

Εναλλακτικά ονόματα:

ηλεκτρικό shock

Ορισμός:

Η παθολογική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος μετά από έκθεση σε ηλεκτρικό ρεύμα .

Γενικά:

Το ανθρώπινο σώμα είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού. Άμεση επαφή με ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να αποβεί μοιραία. Παρά το γεγονός ότι μερικά εγκαύματα από ηλεκτρισμό μπορεί εκ πρώτης όψης να δείχνουν ελαφριά , μπορεί να έχουν επέλθει σοβαρές βλάβες σε εσωτερικά όργανα ιδίως στην καρδιά και στο αναπνευστικό κέντρο του εγκεφάλου.

1000 άτομα πεθαίνουν ετησίως από ηλεκτρικό shock στις ΗΠΑ.

Η επίδραση του ηλεκτρικού shock στον άνθρωπο εξαρτάται από την θέση και την έκταση της έκθεσης, από την προηγούμενη κατάσταση υγείας του θύματος, από το είδος του ηλεκτρικού ρεύματος (το συνεχές είναι γενικά λιγότερο επικίνδυνο από το εναλλασσόμενο) και φυσικά από την ταχύτητα που παρασχέθηκαν οι Πρώτες Βοήθειες.

Το ηλεκτρικό ρεύμα προκαλεί τις εξής βλάβες:

·       καρδιακή ή/και αναπνευστική ανακοπή .Σοβαρές καρδιακές αρρυθμίες καθώς και κοιλιακή μαρμαρυγή (άμεσα ΚΑΡΠΑ !). Από την δίοδο του ρεύματος στο ανπνευστικό κέντρο του εγκεφάλου (στον προμήκη) , μπορεί να επέλθει αναπνευστική παύση.
·   μαζική μυϊκή καταστροφή από την δίοδο του ρεύματος στο σώμα αλλά και από τους σπασμούς που επέρχονται (όταν το ρεύμα είναι εναλλασσόμενο). Η μυική καταστροφή μπορεί να οδηγήσει σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια (λόγω απόφραξης των νεφρικών σωληναρίων από τη μυοσφαιρίνη που απελευθερώνεται).
·        ηλεκτρικά εγκαύματα:
                              
Αυτά είναι τριών ειδών:
·         Θερμικά εγκαύματα από τα ρούχα του θύματος που μπορεί να αρπάξουν φωτιά.
·         Εγκαύματα από το σπινθήρα άμεσα.
·         Εγκαύματα από τη βαθιά δίοδο του ρεύματος στο σώμα. Το ανθρώπινο σώμα υποδύεται το ρόλο ηλεκτρικής αντίστασης και το ρεύμα περνώντας μέσα του παράγει θερμότητα. Είναι πολύ σοβαρά και μπορεί με την πρώτη ματιά να υποτιμηθούν ως προς το βάθος τους.

Αίτια:

·        ακούσια επαφή με ανοικτές πηγές ηλεκτρικού ρεύματος
·        ατυχήματα σε παιδιά που παίζουν με τις πρίζες
·        πυρκαγιές
·        κακοσυντηρημένα και παλιά ηλεκτρικά  μηχανήματα
·        κεραυνοπληξία

 

Πρώτες Βοήθειες:

1. Απομόνωση του ρεύματος. Κλείνουμε την παροχή. Αν δε μπορούμε , πατούμε σε ένα στεγνό μονωτικό υλικό (π.χ κατάλογος του ΟΤΕ , πάκος εφημερίδων) και προσπαθούμε με ένα μακρύ ξύλο να απομακρύνουμε τα μέλη του θύματος από την πηγή (π.χ ένα φθαρμένο καλώδιο).
2. Καλούμε για βοήθεια.
3. Ακολουθούμε διαδικασία ΚΑΡΠΑ αφού είμαστε σίγουροι ότι το θύμα δεν είναι σε επαφή με την πηγή.
4. Αν το θύμα δεν δείχνει σημεία ανακοπής αλλά είναι αναίσθητο το βάζουμε σε θέση ανάνηψης. Ελέγχουμε συνέχεια αν έχει αλλάξει τίποτε στην κατάστασή του.
5. Αν υπάρχουν μεγάλα εγκαύματα του βγάζουμε τα ρούχα. Τα περιποιούμαστε με κρύο νερό .
6. Μένουμε με το θύμα μέχρι να έρθει το ΕΚΑΒ.




Aπόφραξη αεραγωγού από ξένο σώμα



 





Χειρισμός σε ενήλικα άτομα.


Χειρισμός σε παιδιά.



   Οι εικόνες είναι , (όπως και πολλές πληροφορίες που αναφέρονται σε αυτό το site) , από το βιβλίο του Dr.Γεωργίου Βρούχου  "ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ", Ηράκλειο , Μάρτιος 2000.

   

   Η απόφραξη του αεραγωγού είναι μία δραματική κατάσταση και οφείλεται σε εισρόφηση τεμαχίου τροφής στο λάρυγγα.

   Η απόφραξη μπορεί να είναι τέλεια ή ατελής.

   Αν είναι ατελής και ο αέρας μπαίνει και βγαίνει όπως φαίνεται από τις κινήσεις του θωρακικού τοιχώματος  δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω από το να καθησυχάσουμε τον πάσχοντα και να τον προτρέψουμε να βήξει δυνατά.

   Αν είναι τέλεια τότε προβαίνουμε στις εξής ενέργειες:

1.Καλούμε σε βοήθεια.

2.Αγκαλιάζουμε το θύμα και του δίνουμε με την παλάμη ανοικτή 5 ισχυρά χτυπήματα στην πλάτη.

3.Στην περίπτωση που αποτύχoυμε κάνουμε το χειρισμό του Heilmlich. Στο επιγάστριο του πάσχοντα φέρνουμε το ένα μας χέρι σε γροθιά και το άλλο πάνω από αυτό. Σε αυτή την θέση κάνουμε ισχυρές συμπιέσεις προς τα πίσω και άνω με τα δύο χέρια .

4.Πιθανόν η απόφραξη έτσι ή να αρθεί ή να γίνει ατελής ή να παραμείνει. Αν ο πάσχων παρά τις προσπάθειες πέσει σε κώμα, τότε προχωρούμε σε ΚΑΡΠΑ με τη γνωστή διαδικασία. Η ΚΑΡΠΑ με τις καρδιακές μαλλάξεις μετακινεί το ξένο σώμα προς τα έξω , γεγονός που φαίνεται από την θεαματική βελτίωση της κατάστασης του ασθενή

 


 
Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση στα βρέφη.

Η βασική τεχνική , αν και τα αίτια καρδιακής ανακοπής στα παιδιά είναι εντελώς διάφορα , είναι ίδια με αυτή της ΚΑΡΠΑ των ενηλίκων. Οι διαφορές συνοψίζονται στον πίνακα:

Διαφορές ΚΑΡΠΑ βρέφών με ενηλίκων
Καλύπτουμε στις εμφυσήσεις και τη μύτη του θύματος.
Ο αυχένας δεν πρέπει να υπερεκτείνεται.
Η μάλλαξη γίνεται με τα δύο δάκτυλα , το 2ο και 3ο δάκτυλο μαζί ή με τους δύο αντίχειρες.
Το στέρνο πρέπει στις μαλλάξεις να κατεβαίνει το πολύ 2 εκατοστά Οι όλες μας κινήσεις να είναι ήπιες και ευγενικές.
Στα βρέφη τα αίτια ανακοπής είανι συνήθως από το αναπνευστικό. Με την επαναφορά του καρδιακού ρυθμού συνεχίζουμε τον αερισμό στόμα με στόμα.

Φώναξε δυνατά και ταρακούνησε.

Φώναξε στο μωρό και κούνησέ το (ευγενικά) από τον ώμο. Αν δεν απαντήσει 
τοποθέτησέ το ανάσκελα.

 

Αεραγωγός.

Άνοιξε τον αεραγωγό ανασηκώνοντας με το ένα χέρι τη γνάθο του βρέφους.  
Μην κάνεις μεγάλη υπερέκταση του αυχένα παρά μόνο ήπια (λόγω ανατομικής διαφοράς της ηλικίας.
 
 

Δώσε δύο αναπνοές

Αν το μωρό δεν αναπνέει δώσε δύο αναπνοές (όχι βίαιες), καλύπτοντας με το στόμα και τη μύτη του βρέφους.
 
Η διάρκεια των εμφυσήσεων θα πρέπει να είναι 1,5 με 2 δευτερόλεπτα και θα πρέπει να δούμε τον θώρακα του μωρού να ανασηκώνεται
 

Δώσε 5 συμπέσεις.

Δώσε 5 συμπιέσεις (απαλά!) , προσπαθάντας να κρατήσεις ένα ρυθμό 100/δευτερόλεπτο.
Οι μαλλάξεις δίδονται με το 3ο και 40ο δάκτυλο , στο κέντρο του θώρακα του μωρού. Ο θώρακας πρέπει να υποχωρεί το πολύ 2 εκατοστά.

 
 

Επανάλαβε.

Επανάλαβε με ρυθμό 5 συμπιέσεις και 1 αναπνοή. Φρόντισε να ειδοποιηθεί το 166. Αν επανέλθει ο καρδιακός ρυθμός συνέχισε με 1 αναπνοή κάθε 3 δευτερόλεπτα και σταμάτησε τις μαλλάξεις.



ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ
ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ (ΚΑΡΠΑ).





Πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε πράξη ή ενέργεια καρδιακής και αναπνευστικής αναζωογόνησης θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει την ατομική μας ασφάλεια.
Δεν κάνουμε τίποτε αν δεν έχουμε μετακινηθεί από κάποιο επικίνδυνο χώρο (π.χ δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, πυρκαϊά , άμεσος κίνδυνος ηλεκτροπληξίας κλπ).
H ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Εύκολα όπως Α Β C
Α (airway).
Μετακινούμε το θύμα με την πλάτη να βρίσκεται σε επίπεδη και ανελαστική επιφάνεια. Αν υπάρχει υποψία αυχενικής κάκωσης δεν προβαίνουμε σε καμία μετακίνηση.
Προκαλούμε ερέθισμα και ταρακουνώντας του ελαφριά τους ώμους , τον ρωτάμε αν είναι καλά. Αν δεν υπάρχει απάντηση , ταυτόχρονα με το ένα χέρι ανασηκώνουμε το πηγούνι του και με το άλλο γέρνουμε το κεφάλι του προς τα πίσω. (εικόνα1).
Φροντίζουμε να ειδοποιηθεί το Σύστημα Κατεπείγουσας Βοήθειας (166).(εικόνα2).
Β (breathing).
Bλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε , αν το θύμα αναπνέει. Αν δεν υπάρχει αναπνοή κλείνουμε τη μύτη του και προχωρούμε σε αναπνοή στόμα με στόμα, προσέχοντας να μην διαφεύγει αέρας προς τα έξω.
Δε χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα αέρα: 400-500 ml είναι συνήθως αρκετά.
Δίνουμε 2 αναπνοές και ελέγχουμε αν υπάρχει έκπτυξη του θώρακα. Αν δεν υπάρχει τότε μάλλον έχουμε απόφραξη αεραγωγού. (εικόνα3).
C (circulation).
Ελεγχουμε αν υπάρχει σφυγμός ψηλαφώντας την καρωτίδα του θύματος.(εικόνα4).
Δεν καθυστερούμε πάνω από 5 με 10 δεύτερα στην πράξη αυτή.
Αν δεν υπάρχει σφυγμός αρχίζουμε μαλλάξεις (συμπιέσεις) του θώρακα με συχνότητα 80 με 100 το λεπτό.(εικόνα5).
 Αν είμαστε μόνοι κάνουμε 15 μαλλάξεις και δινουμε 2 αναπνοές. Αν έχουμε βοηθό δίνουμε για 5 μαλλάξεις 1 αναπνοή.
Με κάθε συμπίεση ο θώρακας πρέπει να υποχωρεί 3 με 5 εκατοστά περίπου.
Η θέση του σώματός μας πρέπει να είναι σωστή. (εικόνα6).
Κάθε λεπτό ελέγχουμε αν υπάρχει σφυγμός και αναπνοή.
Συνεχίζουμε μέχρι...
Να συνέλθει το θύμα.
Να έρθει εκπαιδευμένο προσωπικό και να αναλάβει την ευθύνη.
Να υπάρχουν εμφανή σημεία θανάτου ή να μας δοθεί εντολή από ιατρικό προσωπικό να σταματήσουμε.
Να εξανληθούμε.
Στις παρακάτω εικόνες βλέπετε αναλυτικότερα τα παραπάνω:
 
B0.jpg (23753 bytes)
B1.jpg (60974 bytes)
B2.jpg (69970 bytes)









1.
2.

3.

4.

5.

6.

ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ
Στην ενότητα αυτή θα συζητηθούν τα αίτια αιφνιδίου θανάτου των ενηλίκων, και στη συνέχεια τις δυνατότητες παρέμβασης σε αυτές, από ένα μη εξειδικευμένο άτομο.
Το 20% των αιφνιδίων θανάτων έχουν βίαιο χαρακτήρα (τροχαία , ατυχήματα άλλου τύπου , δολοφονίες κλπ) , ενώ το 80% οφείλονται σε παθολογικά αίτια.
Τα παθολογικά αίτια είναι ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος (ΑΚΘ) , τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τέλος ο πνιγμός από εισρόφηση ξένου σώματος στην αναπνευστική οδό.
Αξίζει πιστεύω να αναφερθούμε λίγο στη συμπτωματολογία κάθε μίας από τις τρεις μείζονες παθολογικές αιτίες αιφνιδίου θανάτου.
Το καρδιακό επεισόδιο χαρακτηρίζεται από πόνο με εντόπιση συνήθως στο κέντρο του θώρακα , οπισθοστερνικά. Ο πόνος πιο σπάνια μπορεί να εντοπίζεται στο στομάχι (επιγάστριο), στον τράχηλο, στην προκάρδια περιοχή, ή και ανάμεσα στις ωμοπλάτες.
Ο ασθενής περιγράφει τον πόνο ως βάρος, ως σφίξιμο, ή και ως αίσθημα γεμίσματος.
Συχνά είναι ιδρωμένος, ανήσυχος, μπορεί να ζαλίζεται , ενώ μπορεί και να λιποθυμήσει.
Στις εικόνες παρακάτω φαίνονται οι αντανακλάσεις του στεφανιαίου πόνου. (Οι εικόνες μεγενθύνονται).
a1.JPG (13051 bytes)
a2.JPG (12746 bytes)
a3.JPG (13439 bytes)
a4.JPG (13665 bytes)
Τα ΑΕΕ που μπορεί να είναι αιμορραγικά ή θρομβωτικά (συνηθέστερα), μπορεί να εισβάλλουν με εμέτους και ναυτία, να συνοδεύονται από τρομερό πονοκέφαλο, με διαταραχές της ομιλίας (τραύλισμα, ακατάληπτες φράσεις και νοήματα), αίσθημα μουδιάσματος ή μυική αδυναμία στο μισό μέρος του σώματος , πτώση της γωνίας του στόματος, διπλωπία κλπ. Αν το ΑΕΕ είναι βαρύ , ο ασθενής πέφτει σε κώμα και μπορεί να παρουσιάσει γρήγορα και διαταραχές της αναπνοής.
Η απόφραξη αεραγωγού από ξένο σώμα μπορεί να είναι πλήρης ή ατελής.
Στην πλήρη απόφραξη , τα άτομα γίνονται ταχέως κυανωτικά, κρατούν ο λαιμό τους , δεν μπορούν να μιλήσουν, ενώ σύντομα χάνουν (σε 1-3 λεπτά) τις αισθήσεις τους.
Αν η απόφραξη δεν είναι πλήρης τα άτομα βήχουν, περιφέρονται πανικόβληπτα βγάζοντας συριγμό, ή προφέρουν ακατάληπτους φθόγγους.





Cool site για την ΚΑΡΠΑ (και όχι μόνο):


Τεκμηρίωση της Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης
  • Η καρδιακή ανακοπή , κοινώς ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος είναι μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου των ενηλίκων.
  • Η ΚΑΡΠΑ διπλασιάζει όπως έχει στατιστικά αποδειχθεί την πιθανότητα επιβίωσης ενός ανθρώπου με καρδιακή ανακοπή.
  • Το 70% των καρδιακών ανακοπών συμβαίνουν στα σπίτια των ασθενών.
  • Συνήθως το υπόστρωμα είναι μία λανθάνουσα καρδιακή νόσος και πολλές φορές η πρώτη εκδήλωση είναι ο αιφνίδιος θάνατος.
  • Η καρδιακή ανακοπή συμβαίνει στους άνδρες σε διπλάσια συχνότητα σε σχέση με τις γυναίκες.
  • Η ΚΑΡΠΑ πρωτοπεριγράφηκε περίπου στα 1960.
  • Ουδέποτε έχει αναφερθεί μετάδοση HIV (AIDS) στον  στόμα με στόμα αερισμό.
  • Στην καρδιακή ανακοπή η καρδιά στα 2/3 των περιπτώσεων λόγω ενός φαινομένου που ονομάζεται ηλεκτρική αστάθεια , χάνει το φυσιολογικό της ρυθμό και παρουσιάζει ένα χαοτικό ρυθμό που ονομάζεται κοιλιακή μαρμαρυγή. Η καρδιά με το ρυθμό αυτό ουσιαστικά δεν κάνει καμία συστολή και έτσι δε μπορεί να αιματώσει το σώμα του θύματος.
  • Όπως είναι ευνόητο , η κοιλιακή μαραμαρυγή είναι μοραία, εκτός αν ένα ηλεκτρικό shock που ονομάζεται απινίδωση δοθεί από ειδικευμένο προσωπικό στην καρδιά.
  • Η ΚΑΡΠΑ δε σταματά την κοιλιακή μαρμαρυγή , αλλά αυξάνει κατά πολύ το χρόνο στον οποίο η απινίδωση μπορεί να έχει αποτέλεσμα.
  • Η ΚΑΡΠΑ προσφέρει κάποιου βαθμού αιματική κυκλοφορία στην καρδιά και στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα τα όργανα αυτά να μένουν ζωντανά , μέχρι η απινίδωση να επαναφέρει την καρδιά σε φυσιολογικό ρυθμό.
  • Αν η ΚΑΡΠΑ εφαρμοστεί στα 4 πρώτα λεπτά της ανακοπής και η απινίδωση στα πρώτα 10 το θύμα έχει ποσοστό επιβίωσης που αγγίζει το 40%.
  • Το προσδόκιμο επιβίωσης των εμφραγματιών που επέζησαν από κοιλιακή μαρμαρυγή με τη βοήθεια απινίδωσης και της ΚΑΡΠΑ , δεν διαφέρει από αυτό των εμφραγματιών που δεν παρουσίασαν κοιλιακή μαρμαρυγή.
Ιστορία
  • Η σύγχρονη ΚΑΡΠΑ δηλαδή η ΚΑΡΠΑ με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα , αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '50 και αρχές του '60. Οι Drs. James Elam και Peter Safar περιέγραψαν την αποτελεσματικότητα του αερισμού στόμα με στόμα. Μολονότι η αναπνευστική αναζωογόνηση με αερισμό στόμα-στόμα αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και εμπειρικά εφαρμοζόταν από τις μαίες στο Μεσαίωνα στα νεογνά με αναπνευστική παύση , η γενίκευση της μεθόδου έγινε στα μέσα του 1950.
  • Νωρίς στην δεκαετία του '60 οι Drs. Kouwenhoven, Knickerbocker, και Jude ανακάλυψαν την  δυνατότητα των μαλλάξεων στον θώρακα να υποκαταστήσουν έστω και προσωρινά την αντλιακή λειτουργία της καρδιάς.Στην πορεία ο συνδυασμός του αερισμού στόμα με στόμα , με τις καρδιακές μαλλάξεις έδωσε στην ΚΑΡΠΑ την οριστική , γνωστή της μορφή.
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου